موارد و مقدار مصرف:
الف) عفونتهای دستگاه تنفسی تحتانی، دستگاه ادراری، پوست، استخوان و مفاصل، سپتی سمی و مننژیت ایجاد شده توسط ارگانیسمهای حساس.
بزرگسالان : دوزاژ معمول 750 میلی گرم تا 1.5 گرم عضلانی یا وریدی هر 8 ساعت برا ی 5 تا 10 روز. برا ی عفونتهای تهدید کننده حیات و عفونتهایی که بوسیله میکرو ارگانیسم با حساسیت کمتر ایجاد می شوند: 1.5 گرم عضلانی یا وریدی هر 6 ساعت و برای مننژیت باکتریایی تا 3 گرم وریدی هر 8 ساعت مصرف می شود.
کودکان و اطفال بزرگتر از 3 ماه: mg/kg 100 -50 عضلانی یا وریدی روزانه در دوزهای منقسم هر 6 تا 8 ساعت. تعدادی از پزشکان از دوزاژ mg/kg 150-100 روزانه استفاده می کنند. برای مننژیت معمولاً با دوزاژ mg/kg 240-200 روزانه به صورت وریدی در دوزهای منقسم هر 6 تا 8 ساعت شروع شده و هنگامی که بهبود علائم بالینی اتفاق افتاد این مقدار به mg/kg 100 روزانه کاسته می شود، اگرچه که تعدادی از پزشکان استفاده از داروها ی دیگر را در درمان مننژیت ترجیح می دهند.
دوز روزانه این دارو برای تزریق عضلانی و وریدی یکسان بوده و به حساسیت میکرو ارگانیسم و شدت عفونت بستگی دارد. سفوروکسیم به صورت عضلانی عمیق و در عضلات بزرگ مانند عضله گلوتئوس و عضله کناری ران تزریق می شود.
ب) فارنژیت، تونسیلیت.
بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 12 سال: 250 میلی گرم خوراکی هر 12 ساعت برای 10 روز.
کودکان زیر 12 سال که می توانند قرص مصرف کنند: 125 میلی گرم خوراکی دو بار در روز برای 10 روز .
کودکان 3 ماهه تا 12 ساله: mg/kg 20 از سوسپانسیون خوراکی روزانه در دوزهای منقسم دو بار در روز تا حداکثر دوز 500 میلی گرم برای 10 روز .
پ) تشدید علائم باکتریال برونشیت مزمن یا عفونت ثانویه باکتریال برونشیت حاد.
بزرگسالان: 250 تا 500 میلی گرم خوراکی هر 12 ساعت برا ی 10 روز (برونشیت مزمن) یا 5 تا 10 روز (برونشیت حاد).
ت) سینوزیت ماگزیلاری باکتریایی حاد.
بزرگسالان و کودکان 13 ساله و بزرگتر : 250 میلی گرم خوراکی هر 12 ساعت برا ی 10 روز.
کودکان سه ماه تا 12 سال: mg/kg 30 روزانه در دو دوز منقسم از سوسپانسیون خوراکی برای 10 روز.
ث) عفونت گوش میانی، زرد زخم.
کودکان سه ماه تا 12 سال: mg/kg 30 روزانه در دو دوز منقسم از سوسپانسیون خوراکی برا ی 10 روز ( حداکثر مقدار مصرف 1 گرم می باشد).
کودکانی که می توانند قرص مصرف کنند: 250 میلی گرم خوراکی دو بار در روز برای 10 روز.
ج) پروفیلاکسی جراحی.
بزرگسالان: 1.5 گرم وریدی 30 تا 60 دقیقه قبل از جراحی؛ سپس 750 میلی گرم عضلانی یا وریدی هر 8 ساعت در حین جراحی برای جراحی های طولانی. در جراحی قلب باز ، ابتدا 1.5 گرم وریدی، سپس هر 12 ساعت تا مجموع دوز 6 گرم تزریق می شود.
چ) گونوره (اورترال، اندوسرویکال، رکتال).
بزرگسالان : 1.5 گرم عضلانی به صورت تک دوز ، به تنهایی یا با آنتی بیوتیکهای دیگر.
ح) بیماری لایم (اریتم مهاجر) ایجاد شده بوسیله بورلیا بورگدورفری.
بزرگسالان و کودکان 13 ساله و بزرگتر: 500 میلی گرم خوراکی دو بار در روز برای 20 روز .
مقدار مصرف در نارسایی کلیه
سلامت دارو در بیماران با کاهش عملکرد کلیه به اثبات نرسیده است. به جهت جلوگیری از تجمع توکسیک دارو، دوز یا فواصل مصرف بر اساس درجه نارسایی کلیه، شدت عفونت و حساسیت ارگانیسم تنظیم می شود.
موارد منع مصرف و احتیاط:
اثر بر آزمایشهای تشخیصی
این دارو می تواند مقدار ALT، AST، آلکالن فسفاتاز، بیلی روبین و LDH را افزایش دهد. ممکن است سطح هموگلوبین و هماتوکریت را کاهش دهد. همچنین می تواند PT، INR، شمارش ائوزینوفیل، نوتروفیل و پلاکت را افزایش دهد. به طور کاذب موجب افزایش غلظت کراتینین ادرار (در صورت اندازه گیری از طریق واکنش jaffe ) میشود. سفوتاکسیم نتیجه آزمون کومبس را نیز مثبت می کند و ممکن است به صورت کاذب موجب مثبت شدن نتایج آزمایش قند ادرار به روش سولفات مس (benedict’s reagent or clinitest) شود.